Nile Rodgers and Chic: Live at Glastonbury 2017

Zoals Nile Rodgers opmerkt, was de laatste keer dat hij op Glastonbury speelde vier jaar geleden, op het podium van West Holts – toeren met een nieuwe versie van de Chic Organization was een van zijn reacties op de diagnose van een bijzonder agressieve vorm van kanker. . Hun shtick was toen uitzonderlijk glad: vier jaar later, nu Rodgers kankervrij is en vers van vrijwilligerswerk bij de Grenfell Tower, is het nog gelikter. Rodgers heeft een backcatalogus die belachelijk overladen is met sublieme muziek: de vaardigheid van Chic van tegenwoordig is om het te presenteren als een soort meedogenloos, verbijsterend spervuur. Er zijn duidelijk weglatingen – er is geen ruimte voor Dance Dance Dance, My Forbiden Lover of Thinking of You, maar het lijkt nogal onbeleefd om te kibbelen tegenover een set die het Pyramid-podiumpubliek op stoomwalst:We Are Family, Le Freak, Good Times, Get Lucky, Upside Down, Let’s Dance. The crowd’s response is pretty delirious, but that seems only fitting.