Willem Nijholt

Willem Nijholt wordt geboren als zoon van een KNIL-instructeur en groeit op in Nederlands-Indië. Vanaf zijn achtste volgt een zwarte periode: drie jaar lang moet hij de ontberingen van Japanse interneringskampen doorstaan. Het gezin verhuist na de Tweede Wereldoorlog naar Nederland, waar Nijholt aan de HBS begint in Nijmegen. Vanwege slechte resultaten heeft hij de HBS vroegtijdig verlaten. Op zijn zeventiende besluit Nijholt zich bij de marine aan te melden, maar ook dit blijkt geen goede keuze. Nijholt debuteert met de voorstelling De Gelijkbenigen en in 1961 volgt Irma La Douce. Halverwege de jaren zestig maakt Nijholt de overstap naar theatergroep de Nederlandse Comedie. Dit verloopt niet zonder slag of stoot: actiegroep Tomaat verwijt de Nederlandse Comedie en andere traditionele gezelschappen het gebrek aan maatschappelijk engagement. Die onvrede leidt tot protestacties als Aktie Tomaat, waarbij uitvoeringen van De Storm en Toller ruw worden onderbroken. Nijholt is hier zo van ontdaan dat hij eind jaren zestig zijn ontslag indient. Veel tijd om in een depressie te blijven hangen krijgt Nijholt niet als Wim Sonneveld hem in 1970 een rol aanbiedt in zijn derde theatershow. Samen met Corry van Gorp ontpopt Nijholt zich als cabaretier van enorme klasse. Die periode ervaart hij naar eigen zeggen als een van de hoogtepunten in zijn carrière. In 1972 keert Nijholt terug bij het gezelschap Theater waar hij tevens zijn regiedebuut maakt met Kwartet voor twee. De hoofdrollen worden door hemzelf en Marjan Berk vervuld. Vijf jaar later krijgt Nijholt de hoofdrol in de door Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink gecomponeerde musical Foxtrot, waarvoor hij de Johan Kaart Prijs in ontvangst mag nemen. De samenwerking met Schmidt wordt in 1991 voortgezet in het muziekprogramma Een nieuwe jas. In 1974, het jaar waarin hij door het AD wordt uitgeroepen tot ‘Mooiste man van Nederland’, maakt Nijholt furore als Theo van Oudijck in De stille kracht. De pikante scènes met tegenspeelster Pleuni Touw zorgen destijds voor veel commotie. Bij de jeugdige kijker is hij echter befaamd door zijn hoofdrol in De Kris Pusaka. Als presentator is Nijholt begin jaren tachtig te zien in programma’s als Kinderen voor kinderen en ’t Spant erom. Zijn hart ligt echter nog altijd bij toneelspelen. Met zijn eerste solovoorstelling De Willem Nijholt Show treedt hij in 1985 in de voetsporen van zijn favoriete cabaretier Wim Sonneveld. Het programma vormt een persoonlijk relaas waarin Nijholt voor het eerst openhartig spreekt over zijn ervaringen in het Jappenkamp. Eind jaren negentig staat Nijholt vooral in de schijnwerpers met de musical Miss Saigon. In de rol van de Regelaar trekt hij alle aandacht naar zich toe, waarop critici vol lof spreken over zijn sterke vertolking. De afgelopen jaren is Nijholt te zien als jurylid in de reeks Op zoek naar…, waarin kandidaten strijden om de felbegeerde rol van Evita, Joseph of Mary Poppins in de gelijknamige musicals. In 2009 wordt ter ere van zijn vijfenzeventigste verjaardag het boek Willem Nijholt: Veelzijdig fenomeen uitgebracht, waarin aan de hand van interviews en archiefmateriaal een uniek beeld wordt geschetst van zijn carrière en persoonlijke leven.